Sporting Leiden JO11-1 eerste kampioen van het seizoen

Na weken vol spanning, tactische voorbereidingen en gezonde zenuwen was het eindelijk zover: de allesbeslissende wedstrijd tegen Blauw-Zwart. Met een dijk van een teamprestatie, prachtige goals en de nodige portie strijdlust wist Sporting JO11-1 de beker overtuigend binnen te slepen.

De voorbeschouwing

Het ging al weken nergens anders meer over. In de kantine, langs de lijn en op het trainingsveld: uit bij Blauw-Zwart gaat het gebeuren! Daar worden we kampioen.

Niets werd aan het toeval overgelaten. Wander en Jan hadden ter voorbereiding twee uitgekiende trainingen bedacht. Joost was deze week al speciaal naar Wassenaar afgereisd om veld 2B te inspecteren. Het begeleidende beeldmateriaal toonde de zones met kuilen, hoog gras en klavergroei.

Nu moesten de mannen het alleen nog even doen.

Een sterke start

Sporting ging goed van start en nam direct het initiatief. Met mooie rushes langs de lijn was Gino al direct dreigend. Wat een domper dat Blauw-Zwart in de omschakeling genadeloos toesloeg en de 1-0 op het bord zette.

Het duurde niet lang voor we weer orde op zaken stelden. Emanuel ging diep, behield het overzicht, legde terug op Avo, die de keeper met een diagonale schuiver verschalkte.

Leidse powerplay

Het was het startsein voor wat Leidse powerplay. Even gaf een fluwelen dieptepass op Gino, die hem weer exact in de loop meegaf aan Emanuel, die de 1-2 op het scorebord zette.

Niet veel later was de 1-3 een heus Gesamtkunstwerk. In minder dan vijf seconden had Sporting het hele veld overgestoken. Manos ontfutselde zijn directe tegenstander de bal, zoals alleen Manos dat kan. Hij passte naar het centrum op Avo, die Even al zag vertrekken. Met een splijtende pass doorkliefde Avo de Wassenaarse verdediging en schoot Even op snelheid de bal beheerst binnen.

Daarna was het tijd voor de limo, al lag de Wassenaarse organisatie volledig aan flarden en kon Blauw-Zwart in de rust alleen naar adem happen. Zelfs de thuissupporters moesten bekomen van de Leidse aanmoedigingen langs de lijn.

Doorgaan waar je gebleven was

Direct na de onderbreking ging Sporting verder waar het gebleven was. Emanuel schoot al vlot de 1-4 tegen de touwen. Met zijn verkeerde been nog wel — al kwam er daarna onder de supporters een discussie op gang of Emanuel überhaupt wel een verkeerd been hééft.

Niet veel later leek het pleit beslecht toen Gino, na een mooie één-twee met Manos, de bal heerlijk in de verre hoek krulde.

Blauw-Zwart vecht terug

Toch gaf Blauw-Zwart zich niet gewonnen. Met wat omzettingen leken zij zich terug te knokken in de wedstrijd. Na de 3-5 leken ze echt terug in de wedstrijd.

In deze fase wierp Casper zich op als rots in de branding. Met enkele cruciale reddingen behoedde hij de JO11-1 voor nog meer tegendoelpunten. Dex en Daylian streden voor iedere bal en hadden overal het voetje tussen.

Uiteindelijk was het een ziedend afstandsschot van Jari dat de eindstand 3-6 op het scorebord bracht. Vanuit huis leefde Rivano intensief mee en stuurde hartjes en duimpjes toen de uitslag bij hem bekend werd.

Kampioenen!

Daarmee was de Wassenaarse slag overtuigend gewonnen. Sporting wint de beker!

Campione! Campione! Olé-olé-olé!